بی بی سلام! ماه محرم شروع شد ..

بعضی از ایام ِ خدا هم هستند

که مجبورت می کنند به عاشقیـت ... !

محرم بشود

دلت خون باشد

و تو را یادم نیاید پای هر اشک ؟

پای هر بغض ؟

پای این همه سنگینی ِ دل که یکـ  سال انتظار ِ دوباره کشید..

یکـ  سال تحمل کرد فقط...

و حالا

نمی داند به این جای قصه که رسیده ،

از بانویش زیـنـب، صـبـر ِ بیشتر بخواهد

یا از آقایش حسـین، امان ! امان و  آغـوش !

یا از خدای حسـین، فنا ! فنای فی العشق !

داریم از غریـبـی شما می سوزیم

یا از قریــب نبودن خودمان ؟

این حجم پرفشار ِ مانده در گلو دارد خفه ام می کند..

چقدر دلتنگ ِ آن پرچم ِ برافراشته ی هیأتم..

آن صدا.. آن سوزها و سوختن هایم..

همان هم آرامم نمی کند دیگر...

قُــرب می خـواهم.. آغوش می خواهم .. ارباب ِ آن هیأت را می خواهم ..

حرمله کجاست ؟ تا کجا برایش هروله کنان بدوم ؟

یکی تیر سه شعبه را به قلب من فرو کند !