خ و ش بختی من!

تو را به خاطر همه ی نداشته هایم

      به خاطر همه ی نبودن هایم

      به خاطر همه ی ندیده هایم

      به خاطر همه ی نرسیدن هایم

تو را به خاطر همه ی داشتن هایت

      به خاطر همه ی بودن هایت

دوست دارم

مگر نه اینکه خدا تویی و بنده از آنِ توست؟

                       تو که باشی...

                       تو که ببینی...

                                   من می رسم...

                                   من می شوم...

                  با...تو.......خوشبخت...

آن وقت امید...عشق... خوشی ام... تویی...!

و صدای خرد شدن زیر قدم های روزگار

و صدای شکستن گلدان کوچک دلم

و صدای بال زدن های پشت سر هم کبوتر روزهایم

  دنبال تو را داشتن

گم می شود...

خوشبختی من!

دوستت دارم!