و ذهـن پلکـ مےزند

و ذهـن پلکـ مےزند

در ذبـح ِ بی رحـمـانه ی کلـمـات ...

صندوقچه

سرقت سهرابی

جمعه, ۳ دی ۱۳۸۹، ۱۲:۴۷ ب.ظ
کاسه صبری دارم

            سر سوزن احساس

یک دلی دارم تا بخواهی بی تاب....

             روح من در تپش غربت شب ها پیداست!

من به دستان خدا نزدیکم.

              و به لبخندی خوشنود...

چه اهمیت دارد

       گاه اگر می شکند

               بغض بارندگی چشمانم؟

حرفی نیست...

      دردی نیست...

               زیر باران باید مُرد!...

من پر از ایمانم!

به شقایق... به گلی در بیشه ی نور..

تا "تبسم" هست "عاشقی" باید کرد....

به صدایت سوگند.

      و به آغاز حیات در ده بالا دست:

"دورها آواییست که مرا میخواند"....

       شاید از وسعت اندوه غروب..

                    شاید از جان ترک خورده ی برگ..

یک نفر باز صدا زد:

                       پـــــــــرواز!....

"بـــــــال هـــایم" کو؟!......................

 .........................

عذرنویس/ امید است مرحوم سهراب عزیز جسارت بنده را حلال بفرمایند!...

زیرنویس/ بعضی وقتا هیچ خلوتی قشنگ تر از درک احساس شعر دل سپهری نیست.(به شرط شعور)

۸۹/۱۰/۰۳
فــ . الف