نابرده گنج...

در من

فریاد های درختی ست ؛

خسته از میوه های تکراری . . .

.

.

.

.

.

گویند چنانچه در درونت حس کردی به انتها رسیده ای بدان که تازه آغاز رنج دوباره ایست ... 

این روزها ، رنج هایم را دوست دارم .

طعم ِ سرماخوردگی را می دهد که به جبر گرفتارش شده باشی و دلت به آنتی بیوتیک هایی خوش است

که می دانی بالاخره نجاتت می دهند ... !