ماهیچ..

از گناه من است یا داغی نگاه تو؟

 

این آتش فریبنده عجب بلوایی به پا می کند!...

تمنا..

هرگز ز عشق خویش جدایم نمی کنی...

                                                    محتاج بنده های خدایم نمی کنی...

گفتی سه بار دیدن زوار می رسی!

                                               یا ایها الرئوف رهایم نمی کنی...

دلتنگ روضه های حسین و محرمم

                                                   راهی خاک کرب و بلایم نمی کنی؟

این حرف آخریست که من با تو می زنم...

                                              مهمان سفره ی شهدایم نمی کنی؟!...

این جام تهی...

بین من و بین تو

عین خجلت یک بنده است با عتاب مولایش..

این فاصله ی تهی مانده از بی نهایت را ناله های من پر میکند یا اشارت عنایت تو؟

اگر جرعه ای از مستی بخشایشت را خواهان شوم به چه چیز حرامم می کنی؟

من به چلّه ای بی اجابتی قانعم در برابر یک لبیک خداییت...

سجده های خیسم را ترنمی باش

تا "رها " شوم...

Title-less

میگفت دعا کن خدا نیمه شبات را آباد کنه...

اما انگار آمار نماز صبح های قضا شده نزنه بالا خوبه...

دلم بارون میخواد!..( تبسم پیش کش...).........

ورود خیال های رنگی ممنوع!

اگر می شد قدم های زمان را از بیخ قطع کنم،

به این عقربه های عجول اجازه ی خودنمایی نمی دادم...

اگر می شد چشم ثانیه های بی قراری را از کاسه درمی آوردم...

آه اگر می شد... اگر می شد! من روی هرچه بی رحمیست در دنیا سر این همه درد بی امان کم

می کردم!

هوای نفسم نیست.... آه اگر دست خودم بود...

پ.ن) بی زحمت فردا خودش اعلام کند دری برای بازشدن هست آیا؟!...