بیا و ظلمت ادراک را چراغان کن که یک اشاره بس است...

به دنبال گوشه ای برای فریاد تمام زندگی می گردم...

گوشه ای نیست اما...

                            در اوج تنهایی...

می گویند در رسم خاندانتان نیست

                                             نگاه نکردن...

آنقدر می نشینم

تا کوتاه نیامدن اشک هایم

بهانه ی پاسختان

برای

گدایی ناتمامم شود...

من

    تا هنوز

    محتاجم...

آقا! ......نگاهـــی...............