خیس باران شدنم را بنویس

قرار است یک روز بعد از ظهر بروم بالای درخت توت ، توت مرا بچیند و بکشد آن بالا .

یک هو باد زوزه بکشد ، پر ِ چادر نمازش را بیندازد روی صورت آفتاب ، آفتاب مست شود از عطرش ،

خدا بدمد در گلوی ابرها و دوباره مثل تمام این شبانه روزهای بارانی ، زمین ذوق کند از بوسه های آبدار ِ خدا .

باد ، خودش در گوشم گفت دستش را بگیرم ، من هم قولش دادم . که همسفرش شوم ... 

که با هم برویم زیر درخت انار ، بغض هایمان را بریزیم پایش... اشک انار از آن بالا قل بخورد توی دامن من .. 

من سیب دلم را پیوند بزنم به چشم های تو .

تو آسمان ریسمان ِ کلمات مرا بگیری و آنقدر محکم بکشی که سکوت قبض روح شود !

____________________________________________

پ.ن1 ) و هـو الَّـذی یُـرسِلُ الـرّیاح بُـشراً بینَ یدی رحـمَــتـِه... 

 بادهای سنگینت را میفرستی که قلب های مرده را مژده ی باران دهد ! چقدر حرف در همین یک آیه گنجانده ای !

 اعراف/57

پ.ن2 ) تهران را ماه رجب ، بزک کرده با نشانه های رحمتش ...! 

پ.ن3 ) چو نیاز ما فزون شد ، تو به ناز خود فزودی ... 

_________

پ.ن4 ) یکی از فانتزیام اینه در طول ترم مث آدم درس بخونم! سر کلاس ها هم به درس گوش بدم !

بعد شب امتحان  به کتاب و جزوه هام بگم چی فک کردین ؟ من الان فقط باید شما رو یه مرور کنم ...

و 20 بگیرم مثل همیشه !!! بعد از امتحان هم برم تو افق محو شم ... والا :/

پ.ن5 ) اینکه من از آغاز دوران دانشجویی نتونستم به جمع معتکفین بپیوندم ! این رو کجای دلم جا بدم ؟! هان؟؟