برای فرزند نداشته ام در دفترش نوشته ام ؛
مادر تو یک روز تمام دارایی اش ، آشفتگی هایش بود و بی قراری های ناتمامی که
حال و روزگار با لبخند تحویلش می داد ...
از این به بعد هرجا ، هر وقت ، نشانی از این مـرد دیدی ، بخواه که دعایـت کند ،
مثل همان دعایی که مادرت را نجات داد و وابسته اش کرد به آن روی دیگر دنیا ،
یادت باشد ، هر قدمی که خواستی برداری ، باید همـت داشته باشی به رضای خدا ...
همـت داشته باشی به فهمیدن عمـق این واژه...
" عاشـق هم که می شوی برای رضـای خـدا باشد ... "
۱۱ نظر
۱۷ اسفند ۹۱ ، ۱۳:۴۹