شمرده تر می خواهمت

« ما از این دسته هستیم که میخواهیم دل آشفته و سینه ى در هم شده را، که هر کس در آن خرگاهى برپا کرده و حکومتى راه انداخته، مهار کنیم . مى خواهیم در این خانه ى بى حصار و در این بتخانه ى کثیف، نظمى به پا نماییم .مى خواهیم در این خرابه، بنایى به پا داریم و این است که از غوغاى این همه فریاد و از فشار این همه بار، به وحشت افتاده ایم و فرار کرده ایم و به شادى و پاى کوبى پرداخته ایم تا در زیر پوشش نشاطمان خودمان را گم کنیم و با تنوع ها، تحرک مان را پایمال نماییم، ولى این شدنى نیست، که این مانى بزرگ نمى تواند براى همیشه در دل ما نقاشى کند و ما را فریب بدهد . تنوع هاى هفت رنگ هم نمى تواند این پرده ى بزرگ تر از هستى را در خود بگیرد و اینجاست که پس از وحشت و فرار از خود، باید آماده شویم و سرنخ را پیدا کنیم. عظمت کار براى آنها که نظم را فهمیده اند، دیگر وحشتى نمى آورد. این درست است که تو بى نهایت راه در پیش دارى، ولى در هر لحظه بیش از یک گام برایت نیست . نظم به تو کمک مى کند که بفهمى گام اول را از کجا بردارى و سپس گام هاى بعد را.  این درست است که کارهاى زیاد داریم، ولى گرفتارى ما در هر لحظه بیش از یک کار نیست و آن مهم ترین کار است، نه تمامى آن همه کار . و همین مفهوم از نظم، تو را قادر مى سازد که اهمیت ها را بشناسى و از جایى شروع کنى... »

 

صراط / عین صاد 

 

______________________________________________________________

پ.ن 1 ) آرام و زیر لب: یا جابر العظم الکسیر... 

پ.ن 2 ) برفت در همه عالم به بی دلی خبرم ...

پ.ن 3 ) این شور که در سر است ما را ، وقتی برود که سر نباشد ...